Emocje w ciąży – w jaki sposób budować więź prenatalną?

Informacja prasowa 
 napisz do mnie ‹
moje inne artykuły ‹

Ciąża to wyjątkowy okres w życiu każdej kobiety – czas, w którym zachodzą procesy przygotowujące organizm na narodziny dziecka. Warto ten moment wykorzystać również do tego, by nawiązać z jeszcze nienarodzonym dzieckiem więź emocjonalną. Sprawdź, jak ją zbudować.

Wiele kobiet nawiązuje więź dopiero po porodzie. Tymczasem specjaliści są zdania, że im wcześniejsze i silniejsze więzi emocjonalne zawiązują się już w okresie ciąży, tym nastawienie do noworodka jest bardziej pozytywne[1]. Matki, które nawiązały relację prenatalną, po porodzie uważają swoje dzieci za mniej kłopotliwe niż inne niemowlęta[2]. .

Na czym polega budowa więzi prenatalnej?

Mianem emocjonalnej więzi prenatalnej określa się relację, która wywiązuje się w okresie ciąży. Eksperci uważają, że składa się ona z trzech zasadniczych elementów:

• traktowania płodu jako odrębnej istoty,
• przypisywania cech człowieczych, np. aktywność ruchowa,
• podejmowania prób interakcji[3].

Zdjęcia USG pomagają w nawiązywaniu relacji

Okazuje się, że niezwykle ważnym elementem budowania więzi prenatalnej są… zdjęcia z badania USG. Takie wydruki sprzyjają tworzeniu obrazu dziecka, co pozwala traktować płód jako faktycznie odrębną istotę. Warto przy tym podkreślić, że wydruki USG świetnie sprawdzają się także w przypadku nawiązywania więzi prenatalnej z tatą.

Zdjęcia USG warto zacząć gromadzić już od pierwszych wizyt w gabinecie ginekologicznym – nie trzeba czekać do 16. tygodnia ciąży czy późniejszego okresu. Co prawda wtedy płód coraz bardziej przypomina noworodka, jednak pierwsze fotografie pokazują jak na przestrzeni 9 miesięcy zmienia się dziecko.

Odczuwanie ruchów jako ważny element więzi prenatalnej

Chociaż budowanie więzi prenatalnej można rozpocząć już w pierwszych tygodniach, u wielu kobiet rozpoczyna się to wraz z nastaniem 16. tygodnia ciąży. Niektóre panie właśnie w tym okresie zaczynają odczuwać pierwsze ruchy dziecka (szczególnie wieloródki, które wiedzą, czego się spodziewać i nie mylą ruchów dziecka z objawami przejedzenia czy niestrawności). Wówczas dochodzi do tak ważnej aktywności ruchowej, która uświadamia, że faktycznie mamy do czynienia z małym człowiekiem.

 Jak prowadzić interakcję z dzieckiem?

Prowadzenie interakcji z nienarodzonym jest kluczowym elementem budowania prenatalnej więzi. Może odbywać się to na wiele sposobów, m.in. poprzez:

• głaskanie brzucha,
• rozmawianie z brzuchem,
• śpiewanie piosenek,
• czytanie książek,
• zwracanie się do płodu pieszczotliwie lub po imieniu,
• pobudzanie do aktywności.

Niezwykle cenne jest także już samo myślenie o dziecku z czułością.

Tego rodzaju interakcje warto wprowadzić jak najwcześniej – nie trzeba czekać do momentu, gdy kobieta zacznie odczuwać pierwsze ruchy płodu.

[1] E. Bielawska-Batorowicz, Psychologiczne aspekty prokreacji, Wydawnictwo Naukowe ŚLĄSK, Katowice 2005.

[2] http://www.stowarzyszeniefidesetratio.pl/Presentations0/2011-2Poplawska.pdf

[3] E. Bielawska-Batorowicz, Psychologiczne aspekty prokreacji, Wydawnictwo Naukowe ŚLĄSK, Katowice 2005.